*उरले सुरले*
*उरले सुरले जपून वापरायची*
*सवय किती छान होती,*
*आयुष्य साधंच होतं तरी..*
*मजा काही औरच होती!*
*तोडकी मोडकी कंपास*
*पुन्हा जोडून वापरत होतो,*
*झिजली जरी पेन्सील तरी*
*टोपण लावून लिहीत होतो!*
*तुटलेला पेन पुन्हा पुन्हा*
*स्प्रिंग बदलून वापरत होतो,*
*एकच पेन खूप जपून*
*रिफील करून वापरत होतो!*
*जुनीच पुस्तके वर्तमानपत्राचे*
*कव्हर घालून वापरत होतो,*
*तुझी पुस्तकं दे बरं मला..*
*आधीच सांगून ठेवत होतो!*
*जुन्या वह्यांची कोरी पानं*
*दाभण वापरुन शिवत होतो,*
*जुन्यातूनच नाविन्याचा*
*आनंद आम्ही घेत होतो!*
*सायकलच्या जुन्या टायरचे*
*गाडे आम्ही चालवत होतो,*
*तोल कसा सांभाळावा ते..*
*बेमालूमपणे शिकत होतो!*
*फुटलेल्या फटाक्यांची*
*दारू गोळा करत होतो,*
*उरलेल्या चिंध्याचा मस्त*
*गरगरीत चेंडू करत होतो!*
*तुटलेल्या स्लीपरला पीन*
*लावून वापरत होतो,*
*ध्येयाकडे न थांबता...*
*तरीही पाऊले टाकत होतो!*
*फुटलेल्या बांगड्यांनाही*
*वाया घालवत नव्हतो,*
*दगडांचा बच्चू तर फरशीची*
*लगोरी आम्ही करत होतो!*
*फाटलेल्या गोधडीला ठिगळं*
*लावून सजवत होतो,*
*उसवलेल्या कपड्यांना*
*धाग्या दोऱ्याने सांधत होतो!*
*गंध जरी जुना असला*
*तरी छंद मात्र नवा होता,*
*काटकसर अन बचतीचा*
*संस्कारच चिरकाल होता!*
*वापरा आणि फेकून द्या याचा*
*हल्ली जमाना आलाय,*
*किंमत नाही वस्तूंची म्हणून*
*नव्याचा कचरा झालाय!*
_*सुई धागा हरवला नाही,*_
_*पण तो हल्ली कोण घेत नाही.*_
_*फाटलेली नाती आणि वस्तू*_
_*खरं तर कोणीच शिवत नाही!*_
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें