*मोजलेच नाही...
आयुष्याच्या तव्यावरती
संसाराची पोळी
भाजता भाजता
हाताला किती बसले चटके
मोजलेच नाही...
नवर्यासह लेकराबाळांचे
करता करता
मोठ्यांचा मान राखता राखता
कितीदा वाकले मोजलेच नाही...
जरा चुकले की
घरच्यांची, बाहेरच्यांची
किती बोलणी खाल्ली,
काळजाला किती घरं पडली मोजलेच नाही...
याच्यासाठी त्याच्यासाठी
आणखीही कुणासाठी
जगता जगता ,
माझ्यासाठी मी अशी
किती जगले ,
मोजलेच नाही...
पाखरे गेली फारच दूर
डोळा आहे श्रावणपूर
पैशाचा हा नुसता धूर
निसटून गेले कोणते सूर ,
मोजलेच नाही..
आयुष्याच्या तव्यावरती
संसाराची पोळी
भाजता भाजता
हाताला किती बसले चटके
मोजलेच नाही...
नवर्यासह लेकराबाळांचे
करता करता
मोठ्यांचा मान राखता राखता
कितीदा वाकले मोजलेच नाही...
जरा चुकले की
घरच्यांची, बाहेरच्यांची
किती बोलणी खाल्ली,
काळजाला किती घरं पडली मोजलेच नाही...
याच्यासाठी त्याच्यासाठी
आणखीही कुणासाठी
जगता जगता ,
माझ्यासाठी मी अशी
किती जगले ,
मोजलेच नाही...
पाखरे गेली फारच दूर
डोळा आहे श्रावणपूर
पैशाचा हा नुसता धूर
निसटून गेले कोणते सूर ,
मोजलेच नाही..
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें