Nakki vacha khup aavdel
जन्माला आला तो
वंशाचा दिवा झाला
पहिल्याच दिवशी त्याला
जबाबदारीचा शिक्का लागला
थोडा मोठा झाला तो
भावंडांचा भाऊ झाला
आपल्या खेळण्यातला
अर्धा हिस्सा वाटू लागला
वयात आला तो
बहिणीचा रक्षक झाला
रक्षाबंधनाला तर
स्वतःची मनिबॅंक ही फोडू लागला
कॉलेजला गेला तो
मैत्रिणींचा मित्र झाला
तिच्या सुख दुःखाचा
आपसूक वाटेकरी बनला
लग्नामध्ये त्याच्या तो
नवरदेव झाला
बोहल्यावरच्या रुबाबतही
जबाबदारीचा पुतळा ठरला
लग्नानंतर मात्र तो
दोन भूमिकेत आला
बायकोचा नवरा की आईचा मुलगा यात अडकला
आईबाप्पाच्या उतारवयात
त्यांच्या काठीचा आधार झाला
स्वतः साठी कमी अन
घरासाठी जास्त जगू लागला
बाळाच्या चाहुलीने तो
बाप झाला
छकुलीच्या हास्यासाठी
रात्रंदिवस झटू लागला
छकुलीच्या लग्नामध्ये तो
वरबाप झाला
सगळ्यांच्या आनंदासाठी
आपले अश्रू लपवू लागला
नातवंडांच्या मेळ्यामध्ये तो
आजोबा झाला
दुधापेक्षा साईला
तळहाताच्या फोडासारखा जपू लागला
आत्ता कुठे त्याला
थोडा निवांतपणा मिळाला
जोडीदाराचा हात त्याने
खूप घट्ट पकडला
तो पर्यंत त्याच्या
पिंजऱ्यातील पिल्ले उडून गेली
बायकोची आणि त्याची
हाडेही आत्ता थकून गेली
मनात असतानाही तो
मनाप्रमाणे जगला नाही
ठाम मते असतानाही
मत आपले मांडले नाही
आज देवाकडे तो
साथ फक्त मागतो आहे
बायकोच्या आधी ने मला
देवाला म्हणतो आहे
आजपर्यंत आयुष्यभर तो
घरासाठी झटला आहे
स्मशानात जाताना मात्र
रित्या ओंजळीने जातो आहे
ओंजळ रिकामी असली तरी
मन त्याचे भरले आहे
अंत्यविधीची गर्दी पाहून
माणुसकीचे फळ मिळाले आहे
जाता जाता सगळ्यांना
एकच तो सांगतो आहे
*_पैशापेक्षा माणसांना किंमत द्या म्हणतो आहे.._*
जन्माला आला तो
वंशाचा दिवा झाला
पहिल्याच दिवशी त्याला
जबाबदारीचा शिक्का लागला
थोडा मोठा झाला तो
भावंडांचा भाऊ झाला
आपल्या खेळण्यातला
अर्धा हिस्सा वाटू लागला
वयात आला तो
बहिणीचा रक्षक झाला
रक्षाबंधनाला तर
स्वतःची मनिबॅंक ही फोडू लागला
कॉलेजला गेला तो
मैत्रिणींचा मित्र झाला
तिच्या सुख दुःखाचा
आपसूक वाटेकरी बनला
लग्नामध्ये त्याच्या तो
नवरदेव झाला
बोहल्यावरच्या रुबाबतही
जबाबदारीचा पुतळा ठरला
लग्नानंतर मात्र तो
दोन भूमिकेत आला
बायकोचा नवरा की आईचा मुलगा यात अडकला
आईबाप्पाच्या उतारवयात
त्यांच्या काठीचा आधार झाला
स्वतः साठी कमी अन
घरासाठी जास्त जगू लागला
बाळाच्या चाहुलीने तो
बाप झाला
छकुलीच्या हास्यासाठी
रात्रंदिवस झटू लागला
छकुलीच्या लग्नामध्ये तो
वरबाप झाला
सगळ्यांच्या आनंदासाठी
आपले अश्रू लपवू लागला
नातवंडांच्या मेळ्यामध्ये तो
आजोबा झाला
दुधापेक्षा साईला
तळहाताच्या फोडासारखा जपू लागला
आत्ता कुठे त्याला
थोडा निवांतपणा मिळाला
जोडीदाराचा हात त्याने
खूप घट्ट पकडला
तो पर्यंत त्याच्या
पिंजऱ्यातील पिल्ले उडून गेली
बायकोची आणि त्याची
हाडेही आत्ता थकून गेली
मनात असतानाही तो
मनाप्रमाणे जगला नाही
ठाम मते असतानाही
मत आपले मांडले नाही
आज देवाकडे तो
साथ फक्त मागतो आहे
बायकोच्या आधी ने मला
देवाला म्हणतो आहे
आजपर्यंत आयुष्यभर तो
घरासाठी झटला आहे
स्मशानात जाताना मात्र
रित्या ओंजळीने जातो आहे
ओंजळ रिकामी असली तरी
मन त्याचे भरले आहे
अंत्यविधीची गर्दी पाहून
माणुसकीचे फळ मिळाले आहे
जाता जाता सगळ्यांना
एकच तो सांगतो आहे
*_पैशापेक्षा माणसांना किंमत द्या म्हणतो आहे.._*
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें